Wat is verliefd zijn? Een spirituele kijk hierop
Het idee van verliefd worden is een veel voorkomende en erg zoete fantasie. Veel mensen denken dat de mooiste momenten van hun leven zijn wanneer ze verliefd worden op iemand. Maar ik denk dit niet.
Het mooiste in het leven is naar mijn mening de volledige vrijheid om jezelf te zijn. En als je nergens aan gehecht bent, noch aan een mens, noch aan een geloofssysteem of aan een land, noch aan je reputatie, je naam of iets anders,
Als er geen gehechtheid is, dan ben je vrij.
De behoefte om een relatie met iemand te hebben is een van de grootste oorzaken van ongelukkig zijn. Hiervoor zijn twee redenen:
Ten eerste: Omdat we onszelf gewoon niet volledig begrijpen, hoe kunnen we dan bij iemand anders zijn?
Hoe meer we anderen proberen te beheersen, hoe onzekerder we worden en hoe minder gelukkig we zullen zijn.
Ten tweede, als we ons eenzaam voelen, jagen we achter mensen aan. We willen die leegte in ons opvullen. Maar wanneer iemand zijn ware aard realiseert, voelen ze zich compleet in zichzelf. Hij heeft niets van de buitenwereld nodig om hem gelukkig te maken.
We hebben de neiging om onze eigen verlangens op andere mensen te projecteren: “Als je echt van me hield, zou je dit voor me doen.” Dit leidt tot teleurstelling, omdat niemand aan jouw verwachtingen kan voldoen, die sowieso niets met de werkelijkheid te maken hebben.
Als je je realiseert dat niemand je gelukkig kan maken behalve jijzelf, is dat een grote opluchting. Je zit niet langer gevangen in je verlangens of verwachtingen. Je hoeft nooit meer “was het maar” te zeggen; er ontbreekt niets in je leven, en je hoeft voor je geluk niet van iemand anders afhankelijk te zijn.
Er zijn er twee nodig voor de tango. Het is onmogelijk om van iemand te houden als je niet in staat bent om alleen te zijn. Als je niet in staat bent om met jezelf te zijn, kun je ook niet bij een ander zijn. Je kunt jezelf niet delen, want als je het probeert, verlies je jezelf. Dan blijft er voor jou geen vrijheid meer over. Je zou je vrijheid hebben weggegeven aan de ander en een slaaf zijn geworden, een gevangene.
Wie liefheeft, verliest nooit iets door lief te hebben; in plaats daarvan krijgt hij alles. Dat is de paradox. Alleen door risico te nemen kan men ooit zekerheid vinden. Dat is de reden waarom alleen degenen die alleen kunnen zijn in staat zijn om lief te hebben, te delen en de diepste kern van een ander binnen te gaan – zonder de ander te bezitten, er afhankelijk van te worden, de ander in een ding te transformeren of verslaafd te raken aan de ander.
Ze geven de ander volledige vrijheid, omdat ze weten dat ze net zo gelukkig zullen zijn als nu, als de ander vertrekt. De ander kan hun geluk niet afpakken, omdat de ander het niet geeft.
Liefde is geen relatie tussen twee mensen. Het is een relatie tussen één persoon en zichzelf. Als je van iemand houdt, houd je van dat aspect van jezelf dat je in een ander mens kunt zien. Daarom is de ander zo belangrijk voor je.
Daarom is hij of zij je zo dierbaar. Zonder de ander kun je jezelf nooit zien.
De mogelijkheden van liefde liggen niet in een relatie waarin men van een ander afhankelijk is, maar in een relatie waarin beiden onafhankelijk zijn en echt van elkaar kunnen houden – de een houdt van de ander omdat hij van zichzelf houdt en die ander hem iets meer van zichzelf laar zien.
Echt van iemand houden betekent hem zien zoals hij is, zonder enige inspanning van jouw kant om hem te veranderen of tot iets anders te maken, en zonder ook maar enige verwachting van hem; accepteer hem gewoon zoals hij is. De echte liefde denkt er niet aan om het object van zijn liefde te veranderen; hij houdt ervan zoals het is.
De waarheid is dat je in een relatie niet afhankelijk mag zijn van de ander. Als twee mensen echt verliefd zijn, helpen ze elkaar groeien, dagen ze elkaar uit en halen ze het beste in elkaar naar boven. Het is niet de bedoeling dat je een verslaving aan elkaar creëert. Je zou onafhankelijk en heel moeten zijn, zelfs als je niet bij elkaar bent – in staat om van anderen te houden als de mens van wie je houdt er niet meer is.
Een relatie is een verbintenis van twee mensen die elkaars verschillen hebben geaccepteerd en besluiten op die verschillen voort te bouwen. Ze zien ook de negatieve kanten van hun partner, maar in plaats van zich te focussen op de negativiteit, kiezen ze ervoor om zich te focussen op de positieve kanten. Bij een relatie draait alles om het leren van je partner en het opbouwen van een duurzame band met hen.
Echt van iemand houden is de meest onbaatzuchtige daad die je kunt doen. Als je van iemand houdt, handel je niet uit angst, behoeftigheid of dwang. Het gaat er niet om wat je van ze kunt krijgen of hoe ze je laten voelen. Je houdt van die ander, omdat die mens je leven compleet en zinvol maakt – omdat elke dag met hem iets nieuws, opwindends en moois in je leven brengt.
Als je tot dit soort liefde in staat bent, straalt het van binnenuit en overal om je heen. Mensen die het meemaken zullen het nooit vergeten en zullen altijd terugkomen voor meer. Ze zullen verliefd worden op elk aspect van je leven dat hen raakt – je glimlach, je ogen, je geest – maar het komt allemaal terug op deze liefde die door alles heen schijnt wat je bent.
Het vermogen om alleen te zijn en te genieten van je eigen gezelschap zorgt voor een gezonde relatie. Als je niet gelukkig kunt zijn als je alleen bent, is de kans groot dat je verslaafd bent aan je partner of een ongezonde relatie met hem/haar hebt. Je zult je verdrietig voelen, omdat ze weggaan of niet bij je zijn, en in gedachten zul je voor je geluk afhankelijk worden van de aanwezigheid van hen. In zo’n scenario, als de ander vertrekt of er niet meer is, zul je je ellendig en eenzaam voelen.
Het hart is zo groot als de wereld, en als je oprecht bent, behoort elk levend wezen tot je hart.
We houden zielsveel van je.
Wij zijn hier bij je.
Wij zijn je familie van licht.
A’HO
Bron: Aurora Ray
