Weer naar elkaar toegroeien in relatie in plaats van verwijdering (Wat is een midlife-crisis?)
Een relatie zit vol pieken en dalen. Op onverwachte momenten kan je je baan verliezen. Je vader en moeder gaan ‘ooit’ overlijden, je kan een depressie krijgen, een burn-out, veel jonge mannen krijgen al voor hun veertigste een midlife-crisis. Waarin ze ‘de weg kwijt raken, vreemdgaan met hele jonge meisjes, experimenteren weer met drugs en drank, feestjes gaan afstruinen, geld gaan verkwisten.
Vrouwen krijgen de meno-pauze, bij zwangerschap allerlei opvliegers, kortom:
Een relatie gaat ook zowel positief als negatief meemaken.
Je Partner waar je ooit zo verliefd op werd, kan van het ene op het andere moment ‘ totaal doordraaien’, en een ander persoon worden. Bijvoorbeeld Mannen van rond de 35-40 jaar, die bijvoorbeeld uit een relatie komen waarbij vaak kinderen gemoeid zijn, of een baan verliezen, en zich afvragen ‘ Wie ben ik? Wat wil ik nu?’, kunnen zelfs niet eens meer op de oudere ‘ ik’ lijken. Ze zijn helemaal van ‘ hun pad af’, en zoekende. Wat zich uit in een ‘ onbereikbaar persoon’, die voornamelijk helemaal met zichzelf bezig is. Ruimte voor jou, of je gevoel, of jouw belevingswereld is er niet. Ze lopen met hun ziel onder de arm, en ‘ praten’ is er niet bij. Ze zijn geintereseerd in hele jonge meisjes, ze hebben enorm veel aandacht en bevestiging nodig van jonge meisjes ‘ dat ze nog wel in de markt liggen’, dat ze vreemdgaan of totaal geen rekening meer houden met jullie leven, zijn oude leven, zit er niet in. Ze zien op dit moment zelf niet dat hun gedrag ‘ totaal idioot’ is. Twintig jaar jongere meisjes, feestjes afstruinen, ineens een snelle sport-auto nemen, levensvragen en de zin van het leven komen voorbij, etc. Hierin heeft hij totaal niets te maken met jou, zijn omgeving, gevoelens van anderen, of enig realiteitsbesef.
Dit is ZIJN midlife-crisis.
Fasen midlife crisis
Een typische midlife crisis verloopt in een aantal fases:
- De eerste fase in een midlife crisis noemt men de ontkenningsfase. In deze fase ontrekken mensen zich aan het gezinsleven en piekeren veel.
- De volgende fase is de boosheidsfase. In deze fase worden mensen rusteloos en geïrriteerd.
- In de waarheidsfase barst de bom en komt het tot een soort van confrontatie. Soms gaan ze daarna terug naar de boosheidsfase.
- In de depressiefase raakt de persoon in een depressie met alle negatieve gevoelens van dien. Niets deugd er nog.
- In de bezinningsfase, begint de persoon te begrijpen wat er allemaal is gebeurd en wat de gevolgen daarvan zijn.
- In de acceptatiefase komt de persoon tot inkeer, evalueert de voorafgaande fasen grondig en pakt zijn of haar leven weer op.
Tezamen, vormen de zes fases een identiteitscrisis.
Jij kan er zijn door te zeggen dat je er bent voor hem, maar pas op, dat je zelf niet in een neerwaartse spiraal komt. Want jij maakt je zorgen om hem. En hij zal je kwetsen, omdat alles nu helemaal om HEM draait. Hij zal dus geen ENKEL inlevingsvermogen, gevoel (werkelijk gevoel), besef hebben wat hij doet/zegt en zijn gedrag veroorzaakt.
Het ligt altijd aan jullie volwassenheid, of er valt te praten. Als de man niet wilt praten, en de tijd wilt nemen voor zichzelf, om zichzelf onder handen te nemen, heeft het vrij weinig zin om met elkaar te ‘ zijn’.
Praten is key-essential.
Afspreken met elkaar , dat wat je observeerd. Zonder weg te lopen, de ander het gevoel te geven dat ze /hij niet belangrijk is. Als (vaak) de man zijn eigen gedrag niet wilt zien, niet wilt horen, niet wilt luisteren en helemaal ‘ opgaat’ in de depressie/burn-out/midle-crisis, en jou meetrektt in zijn ‘ zelf-vernietiging’, adviseer ik afstand te nemen.
Als praten niet werkt met de man, als hij gedurende langere periode dit gedrag vertoont en hij zoekt zelf geen hulp, staat niet open voor gesprekken, maar het word destructiever en pijnlijker, daar waar hij is: Hoe erg je het ook vind, maar hij is ‘ op het pad van vernietiging’, en alles wat hem in de weg staat (liefde) moet ‘ weg’.
Als therapie niet werkt, praten door familie en vrienden en door jou, moet je iemand ‘ loslaten’.
Het is aan de persoon die de rouw, burn-out, crisis etc meemaakt, om echt een keer ‘ stop’ te zeggen en goed naar zichzelf te kijken, wat er aan de hand is. Het is zijn volwassenheid, inlevingsvermogen, zelf-reflectie, wil om aan zichzelf te werken, wil om geliefden niet te kwetsen, de wil om te bouwen aan liefdevolle relaties in plaats van alles kapot te maken wat hem lief is. Het is echt aan HEM om te willen praten, en niet weg te lopen voor jou en zijn gedrag. Als iemand een lange periode, na vele gesprekken, doorgaat met zijn gedrag en het zelfs erger en erger maakt, is professionele hulp nodig. En die kan alleen hij/zij zelf aannemen. Het ligt aan zijn persoonlijkheid en wil, om die hulp te zoeken, te vragen en te ondernemen.
Mensen in zo een periode, zitten met hun gevoel in de knoop. Verstand en gevoel liggen niet meer op 1 lijn, of ze zijn totaal afgesloten van elke emotie. Of ze zijn enkel ‘ emotioneel’. Dit gevoel moet weer op 1 lijn komen, jullie problemen allemaal uitgesproken zijn (Anders lopen jullie samen met de baggage rond). Geen getrek, gevlucht en weglopen meer. Maar uitten, geduld met elkaar, liefdevol blijven, en je houden aan afspraken en beloftes. Kiezen voor liefde in plaats van pijn. Maar dit kan enkel als er 2 mensen zijn die niet meer weglopen voor zichzelf, en die alle tijd en ruimte nemen om elkaar alles te zeggen wat nodig is voor een nieuwe weg. Dan moet je eerst het ‘ oude opruimen’. Geef elkaar ruimte en tijd om aan je eigen verdriet te werken, zolang je maar weet waarvoor jullie het samen doen. En er de volwassenheid is, om naar jezelf te kijken.
Belangrijk is dat jullie tegen elkaar ‘ sorry’ kunnen zeggen, en ‘ dit heb ik verkeerd gedaan’, ‘ ik zie dat ik je heel veel pijn heb gedaan’. ‘ Ik ben mij bewust dat het al jaren niet goed met mij gaat.’ ‘ Ik zie dat ik nu niet mezelf ben’. ‘ Ik voel dat ik verward ben’. ‘ Ik weet dat je van mij houd, ik hou ook van jou’. ‘ Het spijt mij voor de dingen die ik heb gezegd en gedaan, die jou gekwetst hebben’- Dit zijn voorbeelden van emotionele volwassenheid.
Emotioneel onvolwassen is: De ander steeds laten denken/voelen dat alles aan haar ligt, totaal geen ‘ sorry’ kunnen zeggen voor je gedrag, weglopen bij confrontaties, weglopen bij emoties, kiezen voor de makkelijkste weg, vreemdgaan als het even moeilijk word, geen zelf-reflectie hebben op eigen gedrag, nadat je hele omgeving al heeft gezegd dat je in de war bent/mid-lifecrisis/depressief/burn-out, dat je nog steeds vlucht en ontkend. Na gesprekken met psychologen, nog steeds vinden dat er niets aan de hand is. Het niet oppakken van leerprocessen, karma. Niets leren van je relatie-breuken, maar gewoon blijven doorgaan met je gedrag. Iemand niet kunnen troosten die emoties heeft, je niet kunnen inleven in anderen hun emoties, geen verantwoordelijkheid nemen voor je relaties, alles ligt aan ‘ de ander’, niet constructief kunnen luisteren als iemand jou verteld dat wat je hebt gedaan kwetsend is. Niet groeien door ervaringen. Niet met je eigen emoties kunnen omgaan. En geen herkenning van je eigen emoties. Verliefd kan voelen als haat, haat kan weer liefde zijn, jaloezie kan lijken op angst, de hele emotionele beleving is ‘ verstoord’.
Belangrijk: Aarden, nuchterheid, voetjes op de grond, goede basis maken (veilig huis, geld-veiligheid, warme vrienden). Sociale basis. Rust creëren in je werk, huis, geld, leef-omgeving. Hou alles maar even zo rustig mogelijk. JUIST geen uitspattingen meer. Even terug naar de basis. Die solide maken. Mediteren, terug bij jezelf komen. gezond eten en leven. (Yoga, supplementen, superfoods). Op tijd slapen en opstaan. Even bezig zijn met werk en je huis en wat leuke dingen ondernemen met vrienden.
Goede gesprekken met diverse specialisten (In deze periode juist geen zweverig gedoe)- Neem een paar goede coaches of therapeuten in de arm. Bijvoorbeeld drie specialisten. En leg een serieus traject af. Niet na 2 gesprekken weer weg, of weglopen voor de diagnose. Ga DOOR je depressie, burn-out, rouw, meno-pauze, midlifecrisis heen!
Praat met je vrienden die jij pijn hebt gedaan/ partner. Wees open, wees emotioneel, gooi er uit wat er allemaal in je gebeurd. Loop niet weg, als het je weer teveel word. Kap gesprekken niet af. Wees volwassen, constructief en emotioneel begrijpend.
Als er werkelijk een wil is, is er ook de wil om aan jezelf te werken- En je partner zal bij deze duidelijkheid je tijd & ruimte geven, om te helen en weer ‘ jezelf te worden’, ‘ of jezelf te vernieuwen’.
It takes two to tango
Meer over de midlife & tips: http://plazilla.com/page/4295020125/midlife-crisis-man-of-vrouw-symptomen-en-behandeling
Mooi verhaal over hooggevoeligheid en omgaan met emoties: http://www.nieuwetijdskind.com/hsp-reageer-op-het-heden-niet-op-het-verleden/
Mooie video over omgaan met emoties: http://vimeo.com/58147033#embed
http://www.ohmnet.nl/spiritualiteit/artikelen/emotioneel-volwassen-zijn/
Door Leda, relatie-coach- Voor jouw persoonlijke coaching * healing * traject neem contact op via ‘ contact’.
Copyright!
